Gmach Uniwersytetu ekonomicznego w Katowicach
Krótki opis obiektu
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach powstał w grudniu 1936 roku (na mocy dekretu Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej z 1936) jako prywatne Wyższe Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych. Nauczanie rozpoczęto na jedynym wtedy Wydziale Organizacji Przemysłowej 11 stycznia 1937 roku i datę tę uważa się za początek działalności szkoły. W roku 1938 uruchomiony został Wydział Administracji Publicznej. Studia na obydwu wydziałach trwały trzy lata i miały charakter zawodowy. Organizatorem i pierwszym rektorem Uczelni był dr Józef Lisak. Pierwszą siedzibą lokalową stały się użyczone pomieszczenia obszernego gmachu ówczesnej znanej szkoły średniej – Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych.
Z dniem 1 września 1939 roku szkoła przestała funkcjonować z powodu wojny i okupacji. Jej działalność została wznowiona już w lutym roku 1945, kiedy to reaktywowano nauczanie na obydwu Wydziałach. Ponadto rozszerzono formy kształcenia, szczególnie ekonomicznego między innymi przez uruchomienie Centralnego Studium Rachunkowości i Finansów. Zwiększyła się także kadra nauczająca. W latach powojennych powszechnym zjawiskiem na ziemiach polskich była duża migracja ludności. Objęła ona również nauczycieliuniwersyteckich. Wielu przedstawicieli nauki z innych ośrodków akademickich zatrzymało się wtedy tymczasowo lub na stałe w Katowicach, aktywnie włączając się w istniejące formy nauczania, a tym samym zapewniając wysoki poziom edukacji w katowickiej Uczelni. Jej absolwenci byli poszukiwani przez przedsiębiorstwa przemysłowe oraz administrację rządową i samorządową. Program studiowania, obowiązujący do 1948 roku, organicznie wyrastał z lokalnych potrzeb i uwarunkowań gospodarczych regionu.
Systematycznie zwiększała się też liczba studentów. Uwzględniając tę tendencję Uczelnia otrzymała dwa własne obiekty w Katowicach, w rejonie ulic 1 Maja i Bogucickiej: klasyczny, funkcjonalny gmach byłego ratusza gminy miejskiej Zawodzie (obecny rektorat) i budynek szkolny, przystosowany do nauczania akademickiego (obecny budynek „A”). Po odremontowaniu pomieszczeń ze zniszczeń wojennych rok szkolny 1946/1947 zainaugurowano w nowej siedzibie. Wokół wspomnianych dwóch budynków w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych powstał cały kompleks nowych obiektów, tworząc swoiste centrum akademickie – nadal rozbudowywane. Zmieniały się jednocześnie status i pozycja Uczelni. W 1950 roku nastąpiło ujednolicenie ekonomicznego kształcenia w całym kraju. Katowickie Studium, tak jak wszystkie uczelnie ekonomiczne, zostało upaństwowione i przekształcone w Wyższą Szkołę Ekonomiczną. Zaprzestano kształcenia w zakresie prawa na Wydziale Administracji Publicznej, a w jego miejsce utworzono Wydział Handlowy. Dobrze rozwijające się autonomiczne Centralne Studium Rachunkowości i Finansów przekształcono w roku 1950 w Wydział Finansów i Rachunkowości, który funkcjonował do 1958 roku. Wydział Organizacji Przemysłowej przemianowano na Wydział Planowania Przemysłu. W roku akademickim 1952/1953 szkoła otrzymała prawo nadawania swoim absolwentom stopni magisterskich. Lata pięćdziesiąte charakteryzowały się w nauczaniu dominacją problematyki centralnego planowania, rachunkowości i finansów.
W okresie 1958-1968 Uczelnia miała strukturę jednowydziałową, prowadząc masowe kształcenie studentów w trybie stacjonarnym, wieczorowym, zaocznym i eksternistycznym. Utworzono sieć punktów konsultacyjnych w Opolu, Bielsku, Częstochowie i Rybniku.
Lata sześćdziesiąte upłynęły pod znakiem rozwoju kształcenia w zakresie ekonomiki przemysłu i przedsiębiorstw przemysłowych. Dopiero w roku 1968 utworzony został Wydział Handlu i Ekonomiki Żywienia, który w 1974 roku przekształcono w Wydział Handlu, Transportu i Usług, poszerzając znacząco obszar działalności naukowo-dydaktycznej. Stopniowo wzrastała ranga Uczelni jako ośrodka naukowego. Wydział Przemysłu otrzymał w 1960 roku prawo nadawania stopnia doktora, a w roku 1969 stopnia doktora habilitowanego nauk ekonomicznych. Drugi z wydziałów analogiczne prawa uzyskał: w 1979 roku w zakresie nadawania stopnia doktora ekonomii a w roku 1991 – w zakresie stopnia doktora habilitowanego nauk ekonomicznych. W 1972 roku katowickiej Wyższej Szkole Ekonomicznej nadano imię Karola Adamieckiego, wybitnego inżyniera i ekonomisty, uczonego i działacza, polskiego współtwórcy nauki organizacji i kierownictwa. W roku 1974 wraz z uczelniami ekonomicznymi Krakowa, Poznania i Wrocławia katowicka placówka przemianowana została na Akademię Ekonomiczną, otrzymując godność nazwy, której treść od niedawna realizowała.
W 1992 roku w miejsce Wydziału Przemysłu powołano Wydział Zarządzania, a w miejsce Wydziału Handlu, Transportu i Usług – Wydział Ekonomii. Poważne zmiany organizacyjne w Akademii miały miejsce w 2002 roku, kiedy to utworzono trzeci Wydział – Wydział Finansów i Ubezpieczeń, a także rozpoczęto kształcenie w Rybnickim Ośrodku Naukowo – Dydaktycznym, który wspólnie z Ośrodkami Politechniki Śląskiej i Uniwersytetu Śląskiego tworzy Zespół Szkół Wyższych w Rybniku. W 2009 roku utworzono czwarty Wydział – Wydział Informatyki i Komunikacji, który w styczniu 2010 roku otrzymał uprawnienie do nadawania stopnia doktora.
Od 1 października 2010 roku, na mocy ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach (Dz.U. 2010 nr 165 poz. 1117) Uczelni nadano nazwę: „Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach”.
Obecnie bazę naukowo-dydaktyczną Uczelni tworzą także takie jednostki jak: Międzywydziałowe Centrum Języków Obcych (wcześniej Międzywydziałowe Centrum Nauczania i Promocji Języków Obcych), Centrum Informatyczne, Studium Wychowania Fizycznego i Sportu, Biblioteka Główna i biblioteki katedralne, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Centrum Badań i Ekspertyz, Centrum Badań i Studiów Europejskich, Centrum Badawcze Społecznego Dialogu Pracy, Akademickie Centrum Kariery, Śląska Szkoła Języków Biznesu (wcześniej Śląska Szkoła Języków Obcych Ekonomicznych).
Zakres wykonywanych prac
Zakres prac izolacja pionowa ścian fundamentowych w technologii Remmers K2 Dickbeschichtung, Izolacja strukturalna metoda iniekcji Kiesol i Kiesol C/ odtworzenie izolacji metoda iniekcji niskociśnieniowej.
Krótki opis obiektu
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach powstał w grudniu 1936 roku (na mocy dekretu Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej z 1936) jako prywatne Wyższe Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych. Nauczanie rozpoczęto na jedynym wtedy Wydziale Organizacji Przemysłowej 11 stycznia 1937 roku i datę tę uważa się za początek działalności szkoły. W roku 1938 uruchomiony został Wydział Administracji Publicznej. Studia na obydwu wydziałach trwały trzy lata i miały charakter zawodowy. Organizatorem i pierwszym rektorem Uczelni był dr Józef Lisak. Pierwszą siedzibą lokalową stały się użyczone pomieszczenia obszernego gmachu ówczesnej znanej szkoły średniej – Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych.
Z dniem 1 września 1939 roku szkoła przestała funkcjonować z powodu wojny i okupacji. Jej działalność została wznowiona już w lutym roku 1945, kiedy to reaktywowano nauczanie na obydwu Wydziałach. Ponadto rozszerzono formy kształcenia, szczególnie ekonomicznego między innymi przez uruchomienie Centralnego Studium Rachunkowości i Finansów. Zwiększyła się także kadra nauczająca. W latach powojennych powszechnym zjawiskiem na ziemiach polskich była duża migracja ludności. Objęła ona również nauczycieliuniwersyteckich. Wielu przedstawicieli nauki z innych ośrodków akademickich zatrzymało się wtedy tymczasowo lub na stałe w Katowicach, aktywnie włączając się w istniejące formy nauczania, a tym samym zapewniając wysoki poziom edukacji w katowickiej Uczelni. Jej absolwenci byli poszukiwani przez przedsiębiorstwa przemysłowe oraz administrację rządową i samorządową. Program studiowania, obowiązujący do 1948 roku, organicznie wyrastał z lokalnych potrzeb i uwarunkowań gospodarczych regionu.
Systematycznie zwiększała się też liczba studentów. Uwzględniając tę tendencję Uczelnia otrzymała dwa własne obiekty w Katowicach, w rejonie ulic 1 Maja i Bogucickiej: klasyczny, funkcjonalny gmach byłego ratusza gminy miejskiej Zawodzie (obecny rektorat) i budynek szkolny, przystosowany do nauczania akademickiego (obecny budynek „A”). Po odremontowaniu pomieszczeń ze zniszczeń wojennych rok szkolny 1946/1947 zainaugurowano w nowej siedzibie. Wokół wspomnianych dwóch budynków w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych powstał cały kompleks nowych obiektów, tworząc swoiste centrum akademickie – nadal rozbudowywane. Zmieniały się jednocześnie status i pozycja Uczelni. W 1950 roku nastąpiło ujednolicenie ekonomicznego kształcenia w całym kraju. Katowickie Studium, tak jak wszystkie uczelnie ekonomiczne, zostało upaństwowione i przekształcone w Wyższą Szkołę Ekonomiczną. Zaprzestano kształcenia w zakresie prawa na Wydziale Administracji Publicznej, a w jego miejsce utworzono Wydział Handlowy. Dobrze rozwijające się autonomiczne Centralne Studium Rachunkowości i Finansów przekształcono w roku 1950 w Wydział Finansów i Rachunkowości, który funkcjonował do 1958 roku. Wydział Organizacji Przemysłowej przemianowano na Wydział Planowania Przemysłu. W roku akademickim 1952/1953 szkoła otrzymała prawo nadawania swoim absolwentom stopni magisterskich. Lata pięćdziesiąte charakteryzowały się w nauczaniu dominacją problematyki centralnego planowania, rachunkowości i finansów.
W okresie 1958-1968 Uczelnia miała strukturę jednowydziałową, prowadząc masowe kształcenie studentów w trybie stacjonarnym, wieczorowym, zaocznym i eksternistycznym. Utworzono sieć punktów konsultacyjnych w Opolu, Bielsku, Częstochowie i Rybniku.
Lata sześćdziesiąte upłynęły pod znakiem rozwoju kształcenia w zakresie ekonomiki przemysłu i przedsiębiorstw przemysłowych. Dopiero w roku 1968 utworzony został Wydział Handlu i Ekonomiki Żywienia, który w 1974 roku przekształcono w Wydział Handlu, Transportu i Usług, poszerzając znacząco obszar działalności naukowo-dydaktycznej. Stopniowo wzrastała ranga Uczelni jako ośrodka naukowego. Wydział Przemysłu otrzymał w 1960 roku prawo nadawania stopnia doktora, a w roku 1969 stopnia doktora habilitowanego nauk ekonomicznych. Drugi z wydziałów analogiczne prawa uzyskał: w 1979 roku w zakresie nadawania stopnia doktora ekonomii a w roku 1991 – w zakresie stopnia doktora habilitowanego nauk ekonomicznych. W 1972 roku katowickiej Wyższej Szkole Ekonomicznej nadano imię Karola Adamieckiego, wybitnego inżyniera i ekonomisty, uczonego i działacza, polskiego współtwórcy nauki organizacji i kierownictwa. W roku 1974 wraz z uczelniami ekonomicznymi Krakowa, Poznania i Wrocławia katowicka placówka przemianowana została na Akademię Ekonomiczną, otrzymując godność nazwy, której treść od niedawna realizowała.
W 1992 roku w miejsce Wydziału Przemysłu powołano Wydział Zarządzania, a w miejsce Wydziału Handlu, Transportu i Usług – Wydział Ekonomii. Poważne zmiany organizacyjne w Akademii miały miejsce w 2002 roku, kiedy to utworzono trzeci Wydział – Wydział Finansów i Ubezpieczeń, a także rozpoczęto kształcenie w Rybnickim Ośrodku Naukowo – Dydaktycznym, który wspólnie z Ośrodkami Politechniki Śląskiej i Uniwersytetu Śląskiego tworzy Zespół Szkół Wyższych w Rybniku. W 2009 roku utworzono czwarty Wydział – Wydział Informatyki i Komunikacji, który w styczniu 2010 roku otrzymał uprawnienie do nadawania stopnia doktora.
Od 1 października 2010 roku, na mocy ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach (Dz.U. 2010 nr 165 poz. 1117) Uczelni nadano nazwę: „Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach”.
Obecnie bazę naukowo-dydaktyczną Uczelni tworzą także takie jednostki jak: Międzywydziałowe Centrum Języków Obcych (wcześniej Międzywydziałowe Centrum Nauczania i Promocji Języków Obcych), Centrum Informatyczne, Studium Wychowania Fizycznego i Sportu, Biblioteka Główna i biblioteki katedralne, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Centrum Badań i Ekspertyz, Centrum Badań i Studiów Europejskich, Centrum Badawcze Społecznego Dialogu Pracy, Akademickie Centrum Kariery, Śląska Szkoła Języków Biznesu (wcześniej Śląska Szkoła Języków Obcych Ekonomicznych).
Zakres wykonywanych prac
Zakres prac izolacja pionowa ścian fundamentowych w technologii Remmers K2 Dickbeschichtung, Izolacja strukturalna metoda iniekcji Kiesol i Kiesol C/ odtworzenie izolacji metoda iniekcji niskociśnieniowej.
